Orkaan Norina
Zo werd de tropische storm van afgelopen maandag genoemd in ons Duitse regionale dagblad.
Alles naar binnen voor het noodweer
En stormen deed het! Noodweer op komst, zo kopte de krant al op zondag. Dus maandagochtend toog ik vol goede moed de tuin in met de kinderen, om de spullen op te ruimen die her en der nog in de tuin lagen. De waterbaan van de kinderen, met de kleine bootjes en een waterpompje. Het zwembadje met speelgoed wat nog leeg moest, de voetballen, hun fietsjes..... Er lag nog een snoeischaar en wat ander los gereedschap op tafel, et cetera.
Voor alle zekerheid deed ik ook maar de kussens van de tuinstoelen naar binnen, het ligbed (hoewel die op zich best nat mag worden) en ik maakte nog een tweetal extra spanbanden vast aan de partytent die voor onze schaduw zorgt op het terras. Alle potten met planten gechecked op stormpositie, dat zou wel goed gaan gokte ik. Op het forum werd maandag ook al druk gepost over de aankomende storm.
Afkoeling gezocht
Het was al dagen loei- en loeiheet. Dat betekende in de vroege ochtend dingen doen die noodzakelijk zijn (huishouden, boodschappen) en lekker even naar buiten met de kinderen, later op de ochtend tot aan het eind van de middag alles potdicht en in de woonkamer de airco aan waarmee we de ergste hitte redelijk buiten konden houden. De heetste dag hier telde 36 graden..... 's Avonds weer alles open en naar buiten zodat de kinderen nog even lekker konden uitrazen. Kortom; verkoeling was noodzakelijk. Ik keek dan ook uit naar een flinke portie regen!
Maar het werd méér dan een flinke portie regen. Véél meer. Een beetje té veel zelfs. Want het ging hier hárd.....zo hard heb ik het niet eerder meegemaakt en schoot dus zelf ook lichtelijk in de paniekmodus. Gelukkig duurde dat niet lang, aangezien ik de kinderen ook thuis had ;-) En wat was ik blij dat alles goed vast stond, alles naar binnen was en ik de potten met planten gechecked had. Er is er slechts eentje omgewaaid en dat mag een wonder heten.
Angstige momenten
Ik beleefde nog wel een paar angstige momenten toen het luik van de zolder van onze schuur (officieel een hooizolder) losraakte. De bovenste pin was finaal afgebroken en het luik hing dus nog aan één pin vast. De wind stond precies op de schuifpui dus ik was bang dat het luik af zou knappen en door de schuifpui heen zou vliegen. Gelukkig bleef het ding hangen.
Alleen de partytent is in elkaar geklapt en er zijn wat planten uit elkaar gewaaid. De schade viel hier dus gelukkig erg mee. Maar in de rest van de stad was het een grote ellende. 'Onze' mooie dierentuin is zwaar gedupeerd; veel dierenverblijven zijn kapot en er zijn zelfs gieren ontsnapt. Vijf van de zes zijn inmiddels weer gevangen. Een vrouw is dodelijk getroffen door een omvallende boom, talloze auto's beschadigd en heel heel erg veel bomen omgewaaid. Er is een waarschuwing afgegeven dat men zo min mogelijk onder hoge bomen dient te lopen of te fietsen, in verband met verder instortingsgevaar.
Opnieuw noodweer
En dan nu. Er is opnieuw noodweer op komst. En ik houd mijn hart vast. Twee dagen is te kort om alle gevaarlijke situaties op te lossen. Ik wilde vandaag gaan puin ruimen in de tuin, maar dat stel ik maar een dagje uit. Hopelijk houden de grote bomen achter in de tuin zich staande....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten